Bron: Mothersearthews
De lisdodde (de rietsigaar) is een heel interessant eetbaar gewas. Het kent verschillende toepassingen die in Nederland nog erg onbekend zijn. De jonge scheuten, het stuifmeel van de bloemen, en de wortels zijn eetbaar. Onderstaand een recept met jonge lisdoddescheuten (oogst maart/april).
Ingrediënten voor één pot
8 gemiddeld grote lisdodde scheuten
1/2 laurierblad
2 kleine chili pepers of wat szechuan pepers — optioneel, voor een spicy toevoeging
1 theelepel (6 gram) zeezout
Om mee te zuren
3 kopjes (700 ml) appel cider azijn (5% zuurgraad)
2 kopjes (475 milliliters) zoete witte wijn of witte vlierbessenwijn
Aanwijzingen
Maak de lisdodde scheut goed schoon en selecteer de zachtste stukken. Dit zijn meestal de eerste 10 cm. Haal zo nodig de buitenste schil er af. Gebruik alleen potten die goed schoon zijn. Plaats de scheuten en andere ingrediënten in het potje. Je kunt de potjes wat warm houden door ze in een laag warm water te zetten, om te voorkomen dat het potje breekt zodra je er warme vloeistof in giet. Verwarm de vloeistoffen waar je mee gaat zuren tot het kookt. Giet de vloeistof langzaam in het potje tot ongeveer 2,5 cm van de rand van het potje. Verwijder eventuele luchtbellen met een schone lepel of een schoon mes. De scheuten hebben de neiging omhoog te komen. Duw ze naar beneden (schone lepel) en sluit de pot met de schone deksel.
Plaats de afgekoelde pot in de vriezer. Na een paar weken kun je genieten van gezuurde lisdodde scheuten.
Aan het zuur kun je naar wens kruiden toevoegen. Je eigen azijn maken kan natuurlijk ook. Belangrijk is dat de ph-waarde niet hoger is dan 4,6. (Bron: meneer WatEenOns)
These recipes are adapted from Pascal Baudar’s book The New Wildcrafted Cuisine: Exploring the Exotic Gastronomy of Local Terroir (Chelsea Green, 2016) and are reprinted with permission from the publishe
Comments